Kalaja e Himarës kufizohet nga dy kanione, ai i Vishës në veriperëndim dhe kanioni ose përroi i Kole Midharit në juglindje. Njihet ndryshe me emrin Barbaka dhe është e ndërtuar në nje kodër shkëmbore afër qytetit të Himarës. Ky vendbanim ka 3.500 vjet prani njerëzore, ka funksionuar si qytezë antike, si fortesë ushtarake por edhe si qendër banimi prej pozicionit të saj nga ku kontrollonte rrugën nëpër bregdet nga Oriku për në Buthroto (Butrint). Ansambli arkitektonik i Kalasë së Himarës është shpallur monument kulture sepse në të ruhen deri sot gjurmë nga të gjitha periudhat kohore. Blloqet e mëdha të gurëve poligonale janë të ngjashëm me muret rrethues të Finiqit, Butrintit dhe qyteteve të tjera të Kaonisë të së njëjtës periudhë por gjejmë gjurmë të ndërtimit të periudhës ilire, të antikitetit të hershëm e të vonë, asaj mesjetare si edhe gjurmë të urbanizimit të vonë. Në mesjetë, në kohën bizantine, ndodhej një qytet-kështjellë i vogël por i fuqishëm, ndërtuar mbi rrënoja të hershme të kalasë e cila ka funksionuar edhe si qendër administrative dhe fetare për të gjithë jugun e Shqipërisë.